„(…) cykl zrealizowany językiem akwaforty, do której Artystka po wielu latach powraca, to „Bliskie historie”. Spotykają się w nim motywy nowe z niegdyś zarzuconymi. Architektura splata się z motywami roślinnymi, te z kolei występują w towarzystwie spirali, spotykanych wcześniej w „chmurach”. Postacie w charakterystycznych pozach: portretowych, z profilu, an face na niektórych grafikach spotykają same siebie, czasem partnera. Wszystkie te motywy prędzej czy później widzimy wśród diagonalnego układu lecących pojedynczych liści. Zatem chwilami są statyczne, ale w gruncie rzeczy cały czas towarzyszy im wiatr – raz lekki powiew toskański, częściej jednak przeszywający zimny pęd powietrza. Postacie nie uginają się pod nim. Kwiaty i liście na niektórych tylko obrazach.

     Matrycą owego zestawu metafor jest kwadrat – ulubiona ostatnio figura Małgorzaty Seweryn. Na jednej z grafik widnieją dwa sąsiadujące ze sobą kwadraty, jeden czarny, drugi – czerwony. Istnieją jako pole dla wielości skojarzeń, opozycji, wyrażać mogą kontrasty uczuć, konflikt miłości i śmierci.

     Aby nie dać się złapać w pułapkę oczywistości, warto odszukać we wszystkich akwafortach kombinacji owych barw, sposobu ich użycia, wykorzystania do konkretnego motywu, faktury.

     Otrzymamy wówczas dawkę głębokiej refleksji nad tym, co jest tak blisko nas. Nad tym, co z siebie wydostajemy, co otrzymujemy w zamian. Jak i czy w ogóle patrzymy na siebie nawzajem, czy potrafimy słuchać. Czy umiemy się uśmiechać. Czy potrafimy wykorzystać czas. Ten, który mamy i ten, który powoli ulega sile wyższej, wiatrowi zrywającemu kamienne zegary z monumentalnych toskańskich wież. „

Mariola Konieczna
z tekstu towarzyszącego wystawie
w Galerii MDK w Mikołowie w  2007roku